Do cukinii przekonywałam się długo, za długo... Okazuje się, że jest to warzywo, z którego można wyczarować wiele wspaniałych przysmaków. Byłam do cukinii nastawiona dość sceptycznie, a to dlatego, że pamiętam leczo, po którym w dzieciństwie nabawiłam się sensacji żołądkowych :(
No ale z wiekiem człowiekowi wszystko się zmienia, tak więc przyszła pora na ponowną znajomość z tym warzywem. Wszystko dzięki mojej mamie, która, gdy tylko przeprowadziłam się na wieś, postanowiła zasadzić w moim ogródku cukinię. Chyba mi na złość obrodziła bardzo :) Obdzieliłam wszystkie sąsiadki dokoła i pół rodziny i jeszcze zostało dla mnie! Tak więc chcąc nie chcąc musiałam coś z niej przygotować, bo staram się nie marnować jedzenia...
Wspomnę tylko, że mój kochany mąż bardzo lubi cukinię i to także dzięki niemu udało mi się przygotować kilka naprawdę smacznych potraw.
O wspomnianym już leczu napiszę tylko tyle, że wydawało mi się jedyną możliwą potrawą z cukinii. I choć kilka razy gościło już na moim stole, przyznam się, że jeszcze nie miałam odwagi ponownie się z nim zmierzyć. Doprawiam je "na oko", nie kosztując i o dziwo wychodzi smaczne (według moich domowników) :).
Chciałabym podzielić się smacznym pomysłem na placki z udziałem cukinii. O tym przepisie kiedyś usłyszałam od pań czekających na wizytę u lekarza :) Zachwalały je tak bardzo, że po prostu musiałam sama się przekonać, czy miały rację. Co prawda nie wspomniały o proporcjach, więc musiałam troszkę improwizować, ale efekt końcowy był bardzo zadowalający!!! Placki wyszły przepyszne, a podane z sosem czosnkowym smakują wyjątkowo. Oto przepis na :
PLACKI ZIEMNIACZANE Z CUKINIĄ
- ziemniaki 7-8 szt
- cukinia 1/2 szt
- jajo1-2 szt
- mąka pszenna 5-6 łyżek
- cebula 1 szt
- sól do smaku
- pieprz do smaku
- olej do smażenia
- sos czosnkowy
- pomidor jako dodatek
Najpierw rozprawiamy się z cebulą, czyli w robocie siekamy ją bardzo drobniutko, następnie trzemy obrane ziemniaki na specjalnej nakładce o placków ziemniaczanych.
Obraną i pozbawioną pestek cukinię kroimy na mniejsze kawałki i trzemy na nakładce do warzyw. Całość przekładamy do większej miski i odlewamy nadmiar wody. Wbijamy jaja, dodajemy make, przyprawy i mieszamy. Smażymy na rozgrzanym oleju z obu stron na złoty kolor. Usmażone podajemy np. na liściach szpinaku, polane sosem czosnkowym i z plastrami pomidora. Dodam tylko, że ilość składników zależy też od gatunku ziemniaka, wielkości cukinii i od ilości osób, których chcemy poczęstować (z podanej ilości przygotowałam danie dla 6 osób). Zapewniam, że smakują bardzo :)
Kolejną propozycją jest cukinia z grilla i to w dwóch opcjach. Ale zacznę od tego, że została mi połowa naprawdę wspaniałego okazu, na który nie miałam już pomysłu, a mąż w ogrodzie na grillu piekł sobie kiełbaskę...Szkoda było zmarnować taką okazję :) zwłaszcza, że o cukinii z grilla słyszałam same dobre rzeczy. Chyba większość miłośników grilla może pochwalić się także tym właśnie pomysłem...A oto on:
CUKINIA Z GRILLA W DWÓCH WARIANTACH
- cukinia 1/2 szt
- oliwa z oliwek 2 łyżki
- zioła prowansalskie 1/2 łyżki
- ser camembert 1 szt
- pomidor 1 szt
Warzywo myjemy, nie obieramy i kroimy w plastry. Smarujemy oliwą z obu stron i obtaczamy w ziołach. Odstawiamy na kilka minut. Następnie pieczemy na rozgrzanym grillu np. na tacce. Warzywo powinno się ładnie przyrumienić. Ser i umytego pomidora kroimy w plastry i kładziemy na połowę upieczonych krążków, dalej trzymając je na grillu. Dobrze by było by ser delikatnie zaczął się topić. Gotowe przekładamy na półmisek i się delektujemy smacznymi krążkami z grilla :)
A teraz czas na przepyszną zupę z cukinią w roli głównej. Tak to jest, że jak jest w ogrodzie urodzaj to potem człowiek musi się troszkę postarać, by go nie zmarnować. Zupę tę zrobiłam w formie kremu, bo nie byłam pewna reakcji moich synów, którzy do cukinii mają nieco odmienny stosunek niż ich tatuś :)
Jednak niepotrzebnie kombinowałam, bo panowie i tak chcieli wiedzieć, co mają na talerzu, a gdy się już przekonali to i tak zajadali ze smakiem. Mnie osobiście też w tym wydaniu zupka smakowała i to bardzo. Chyba jednak wolę cukinię w postaci zmielonej lub zmiksowanej. Najważniejsze, że ją jem i mi smakuje :) A oto przepis na:
ZUPĘ KREM Z CUKINII
- wywar z kurczaka 1.5 l
- marchew 1 szt
- ziemniak 1 szt
- cukinia 1/2 szt
- czosnek 2 ząbki
- oliwa z oliwek 2 łyżki
- kucharek do smaku
- zioła prowansalskie do smaku
Na oliwie smażymy pokrojony czosnek, następnie dodajemy obrane i pokrojone marchew, ziemniaka. Doprawiamy i smażymy przez ok. 10-15 min. Pod koniec dodajemy obraną, pozbawiona pestek i skrojoną w kostkę cukinię. Smażymy jeszcze ok. 5-7 min. Gdy jarzyny są już miękkie miksujemy je na gładki mus i przekładamy do wywaru. Całość energicznie mieszamy i w razie potrzeby doprawiamy do smaku. Można podawać z cienkimi plastrami usmażonej cukinii i grzankami.
I na koniec sałatka, która dla moich gości okazała się naprawdę smacznym dodatkiem do mięs z grilla. Sama także byłam nią pozytywnie zaskoczona, bo robiłam ją po raz pierwszy... Okazuje się, że cukinia może doskonale nadawać się do sałatek, bo jej smak dodaje tylko delikatności i dodatkowych walorów smakowych. I dodam tylko, że wychodzi jej naprawdę całkiem spora ilość, a pozostawiona na drugi dzień smakuje równie dobrze :)
SAŁATKA RYŻOWA Z CUKINIĄ
- cukinia 1 szt
- ryż 2 woreczki
- marchew 12-14 szt
- cebulka marynowana 1-2 szt
- szczypiorek 1 pęczek
- jogurt grecki 3 łyżki
- majonez 3 łyżki
- zioła prowansalskie do smaku
- kucharek do smaku
- pieprz do smaku
Najpierw gotujemy ryż we wrzącej osolonej wodzie. ważne jest by go nie rozgotować, więc najlepiej by był al dente. Odcedzić i ostudzić. Cukinię bardzo dokładnie umyć, nie obierać ze skóry, tylko wydrążyć środki, pokroić w kostkę, zasypać odrobiną soli i odstawić na ok. 5-7 min.następnie odlać nadmiar wody z cukinii i połączyć ją z ryżem. Dodać obraną i startą na dużych oczkach marchewkę oraz przekrojoną na pół cebulkę. Z majonezu, jogurtu i przypraw przygotować sos, którym zalać sałatkę. Całość dokładnie wymieszać i wierzch posypać posiekanym szczypiorkiem.
Mam nadzieję, że tych kilka propozycji skłoni niektórych do zaprzyjaźnienia się z tym naprawdę wspaniałym warzywem. Ja na razie z tej przyjaźni jestem bardzo zadowolona i mam nadzieję, że już tak pozostanie :)
