Bulgur

Bulgur to łamane, obgotowane i wysuszone ziarna pszenicy, najczęściej gatunku durum. Jest bardzo pożywny i zdrowy. W kuchni krajów Bliskiego Wschodu bulguru używa się od blisko trzech tysięcy lat. Jednak palma pierwszeństwa należy się Chińczykom – badania archeologiczne wykazały, że w Chinach bulgur jedzono już 2800 lat przed naszą erą.

Nic w tym dziwnego, że bulgur od tysięcy lat cieszy się popularnością i uznaniem. Jest to jedna z najbardziej wartościowych kasz. Zawiera dużo łatwo przyswajalnego biała, błonnika i mikroelementów. 100g bulguru zawiera przeciętnie 8g błonnika, 12,5g białka, 69g węglowodanów i jedynie 1,75g tłuszczu. Bulgur jest także bogaty w witaminy grupy B, witaminy E i C, potas oraz żelazo.

Bulgur jest produktem niezwykle wdzięcznym i bardzo uniwersalnym. Na bazie bulguru można przygotować posiłek na każdą porę dnia, począwszy od śniadania, poprzez obiad, na lekkiej kolacji kończąc. Świetnie smakuje z mlekiem i suszonymi owocami, więc o poranku może zastąpić musli i niekoniecznie zdrowe płatki śniadaniowe. Doskonale nadaje się jako dodatek do dań mięsnych i warzywnych podawanych z sosem, sprawdza się także jako składnik farszu do gołąbków, pierogów, naleśników i krokietów. Jest rewelacyjną bazą do lekkich sałatek ze świeżymi warzywami, ziołami i sosami opartymi na oliwie.

Przygotowanie bulguru jest bardzo proste. Wystarczy zalać go wrzącą wodą (1 część bulguru na 2 części wody), lekko osolić, dobrze wymieszać i zostawić pod przykryciem na 20 minut. Jednak pełnię swoich możliwości bulgur ukazuje, gdy jest potraktowany z nieco większą uwagą. Moim faworytem jest bulgur podgotowany przez kilka (3 – 5) minut w esencjonalnym domowym bulionie z dodatkiem łyżeczki oliwy. Tak przygotowany bulgur ma bardzo lekką, wręcz aksamitną konsystencję i bogaty smak. Doskonale pasuje do wszelkich sałatek. Wystarczy dodać zielonego ogórka, paprykę i pęczek koperku – pyszny i sycący lunch mamy gotowy.