Wielu z nas nie podejmuje się przygotowania białego sera, gdyż ma obawy, że nam nie wyjdzie. Owszem, sama kiedyś byłam tego zdania, ale za namowa męża i jego pomocy przekonałam się że wcale nie jest to takie trudne, jak by się wydawało.
Domowe niestety nie zawsze znaczy tańsze –po przeliczeniu kosztu zakupu swojskiego mleka, naszego czasu poświęconego na jego przyrządzenie okazuje się że wytworzenie go jest droższe niż zakup sera w sklepie – jednakże ten nasz domowy jest PEŁNOWARTOŚCIOWY i bez jakichkolwiek dodatków, więc reasumując za i przeciw jestem zdania że warto zrobić swój domowy biały ser, którego smak znacząco odbiega od tego kupnego – jest zdecydowanie smaczniejszy !
A jak go wykonać? Ja podzieliłabym go na 4 etapy:
I etap: wytrącenie się serwatki: mleko należy wlać do dużego garnka, odstawić w temperaturze pokojowej do „zsiądnięcia”, zazwyczaj to okres 2-3 dni – nie można przez ten czas mieszać sera!( po upływie 2 dni, proponuję delikatnie wbić łyżkę, gdy powierzchnia będzie twarda to znaczy że serwatka się już wytrąciła i można przejść do kolejnego etapu – wytworzenia sera).
II etap: Gdy serwatka już się wytrąciła, należy mleko przemieszać i ustawić na gazie, co chwila mieszając i podgrzewając do temp 40-50 st. C (mniej więcej taka temperatura jaką daje się dziecku pić). Mleko nie można podgrzewać gwałtownie, proces ten ma trwać długo, a wolno.
III etap: Gdy mleko osiągnęło już odpowiednią temperaturę, do garnka proponuję umieścić pieluszkę tetrową i delikatnie wlewać „zsiadnięte mleko”, co chwila podnosząc ją do góry (serwatka przeleję się do garnka, a „zsiadnięte mleko” pozostanie w pieluszce). 
IV etap: rogi pieluszki naprzeciwko związać tak by powstało oczko, umożliwiające jego powieszenie. Poniżej zaś, za pomocą sznurka, najniżej jak to tylko możliwe związać. Pod zwisający ser podłożyć garnek, gdzie odtrącać będzie się serwatka. Po około 2 dniach ser będzie gotowy.
Ja z 6 litrów mleka uzyskałam 80 dag sera białego. 
