Oto kilka przykładów potraw i korzenie ich nazw:
cambernet – delikatny ser pleśniowy, który swoją nazwę zawdzięcza miejscowości, w której powstał.
roquefort – ostry ser owczy, niebieskawy, żyłkowany, wyrabiany we francuskim miasteczku Roquefort-sur-Soulzon.
sandwich – kanapka. Wymyślił ją angielski lord Sandwich w 1762, który uwielbiał grywać w karty.
pralinki – pierwotnie karmelizowane migdały, dzisiaj czekoladowe przysmaki. Nazwę zawdzięczają marszałkowi Choiseul-Praslin, chociaż nie wiadomo właściwie dlaczego, bo pralinki wymyślił kucharz marszałka, niejaki Lassagne.
grahamka – ciemna bułka z pszennej mąki razowej. Wymyślił ją propagator zdrowego żywienia, Amerykanin Sylwester Graham.
magdalenki – biszkoptowe ciasteczka, które wymyśliła kucharka króla Stanisława Leszczyńskiego, imieniem Magdalena.
sos beszamelowy – jego autorem jest Luis de Bechamel, smakosz z końca XVII wieku. Pracował nad swoim wynalazkiem kilkanaście lat, a kiedy skończył jego sos stał się obiektem zazdrości samego Ludwika XV, który znany był ze swojej miłości do dobrego jedzenia i talentów kucharskich.
pizza Margherita – powstała na cześć królowej Margherity von Savoyen, żony Umberta I w 1889 roku. Stworzył ją Rafaele Eposito, który postanowił udekorować pizzę we włoskie barwy narodowe. Na drożdżowym, puszystym cieście znalazły się więc: biały ser mozzarella, czerwone pomidory i zielona bazylia.
beef strogonoff – rosyjski arystokrata żyjący w XIX wieku w Odessie, książę Strogonoff, jako człowiek dobrego serca organizował u siebie tzw. otwarte obiady, na które mógł przyjść każdy (warunkiem był schludny wygląd). Na te okazje kucharz księcia, Antoine Careme, przygotowywał danie z pokrojonej polędwicy wołowej i pieczarek w sosie musztardowo-śmietanowym.
polędwica à la Wellington - filet z wołowiny pokryty pasztetem z gęsich wątróbek i zapieczony w cieście francuskim. Danie, którym zachwycał się książę Wellington, brytyjski bohater spod Waterloo.
zrazy Nelsona – czyli zapiekana polędwica z pieczarkami, cebulą i ziemniakami. Angielski bohater narodowy, admirał Horatio Nelson, którego zwycięstwa zapewniły Wielkiej Brytanii panowanie na morzu w epoce wojen napoleońskich i stworzyły podstawy brytyjskiej potęgi morskiej lubił proste i sycące potrawy.
