Anchois to fileciki sardeli europejskiej – małej, tłustej ryby, żyjącej w wodach Morza Czarnego, Śródziemnego oraz w Oceanie Atlantyckim i Pacyfiku. Stosujemy je z rozwagą, bo są intensywne w smaku.
Stosujemy je z rozwagą. Anchois są tak intensywne w smaku, że często wystarczą zaledwie dwa, trzy fileciki by nadać wyraźnego charakteru potrawie.
Uzyskanie idealnych w smaku anchois to sztuka wymagająca cierpliwości. Najpierw surowe sardele zasypuje się solą, a potem czeka przez kilka miesięcy aż „dojrzeją”. Warto czekać.
Niech nas nie przeraża intensywny smak anchois. To właśnie dzięki niemu te małe niepozorne rybki zdobyły takie uznanie wśród smakoszy na całym świecie. Można dodawać je do sosów, pizzy, past kanapkowych, farszów czy sałatek. Sok z anchois, otrzymywany przez ich fermentację z solą, jest z kolei składnikiem oryginalnego angielskiego sosu Worcestshire.
Anchois zdobył popularność niemal na całym świecie. Wiele krajów wypracowało własne sposoby na przygotowanie i podanie anchois. W Rosji spotkamy się najprawdopodobniej z wersją wędzoną, we Włoszech świeżą, w sąsiedniej Hiszpanii podaną na skropionej oliwą z oliwek kromce świeżego chleba lub jako dodatek do oliwek, a na Dalekim Wschodzie suszoną. Można również natrafić na anchois w postaci koreczków, pasty lub zakonserwowane z różnymi dodatkami. Który sposób jest najlepszy? Jak to zwykle w kulinarnych bywa każdy ma swoich zagorzałych zwolenników. W miarę możliwości warto spróbować wszystkich i wybrać swoją ulubioną wersję.
