Ciemnozielony, o dużych dość sztywnych liściach i grubych łodygach - tak pyszny, a nadal nie przez wszystkich doceniany. Szpinak możemy kupić w niemal każdym sklepie. Jak go przyrządzać, aby odzyskał dobrą sławę?
„Złego dobre początki”
Szpinak niestety stał się obiektem czarnego PR-u. Przez lata wychwalany, ceniony i obowiązkowy, stał się obiektem nieukrywanej nienawiści. Podobno przed II wojną światową szpinak promowano na potęgę, odwołując się na puszkach ze szpinakiem do tężyzny fizycznej. Stąd wziął się bajkowy Popeye (Papaj), który był największym popkulturowym orędownikiem szpinaku w mediach.
Zatem dlaczego wielu kojarzy szpinak z traumą z dzieciństwa? Otóż w latach PRL-u w Polsce szpinak istniał tylko w jednej postaci kulinarnej a przepis był konkretny – najpierw rozgotować, potem brunatną masę przetrzeć przez sito i potraktować zasmażką. Przyprawy? Niestety, ta niewielka odrobina soli nie była w stanie uratować bezpowrotnie zniszczonego smaku. Jednocześnie funkcjonował mit o ogromnej zwartości żelaza w szpinaku. Jednak czas pokazał, iż błędny zapis (o jedno zero za dużo w podanej zwartości żelaza) na lata wprowadził dietetyków i kucharzy w błąd. Okazało się też, że żelazo zawarte w szpinaku nie jest też dobrze wchłanianie przez organizmy. Słowem – upadek szpinaku był ogromny.
Dla wielu szpinak znany ze wspomnień ze szkolnych stołówek czy też innych punktów zbiorowego żywienia przestał istnieć. Jednak wyrządzone krzywdy są powoli wynagradzane. Ponownie dopuszczamy szpinak do głosu, dorasta też pokolenie, które szpinakowej brei nie zaznało, a jego umysły są kulinarnie otwarte.
Do gotowania gotowi
Bo szpinak to wdzięczne warzywo – cudownie zielone, łatwe i szybkie w przygotowaniu. Najlepiej świadczą o nim szlachetne połączenia smakowe. Szpinak świetne komponuje się z białym winem, wykwintnymi pomidorami suszonymi, wyrazistym serem pleśniowym, szlachetnymi orzeszkami piniowymi, dobrą wołowiną, jak i krewetkami czy łososiem. Niemniej szpinak jest bardzo plastycznym warzywem – nadaje się też do codziennych dań z makaronem czy kurczakiem, na zupę czy do lekkiej sałatki. Warto pamiętać, że szpinak jest apetyczną bazą do farszów, np. do naleśników, pierogów, tart czy wypieków z ciasta francuskiego a także canneloni czy lasagne.
Liście szpinaku są lekko metaliczne w smaku, praktycznie bez aromatu. Dobrze przyprawić go nie tylko solą i pieprzem (najlepiej grubo mielonym), ale przede wszystkim czosnkiem. Szpinak i czosnek to miłość idealna, połączenie smakowe, które zawsze się sprawdza. Dobrze też komponuje się z cięższymi, często kontrowersyjnymi dodatkami – śmietaną czy odrobiną masła…
Na zdrowie
To nie jest tak, że skoro w szpinaku jest mniej żelaza niż zakładano, to jest on bezwartościowy. Otóż szpinak to bogate źródło przeciwutleniaczy (luteiny, beta karotenu, witaminy C). Jak wiadomo przeciwutleniacze chronią przed nowotworami. Szpinak zawiera także cenny magnez, potas i kwas foliowy, a więc jest doskonały dla kobiet planujących zajść w ciążę.
Przepisy szpinakowe
Warto poeksperymentować kulinarnie ze szpinakiem. Zachęcamy do podawania szpinaku na ciepło, koniecznie wbrew dawnym, niechlubnym tradycjom, zatem ze smakiem, estetycznie, a przede wszystkim smacznie!
