Tymianek

Roślina wywodząca się z krajów śródziemnomorskich. Gliniane tabliczki znalezione podczas wykopalisk w Mezopotamii dowodzą , iż tymianek był niegdyś ważnym składnikiem napojów uzdrawiających. Grecy przyrządzali z tymianku napoje chłodzące. Znany i wysoko oceniany przez smakoszy był miód tymiankowy. W krajach słowiańskich historia tymianku rozpoczyna się około XI stulecia, kiedy to papiescy wysłannicy przenieśli tymianek przez Alpy. Uprawę w Europie zaczęli benedyktyni. We Francji wino tymiankowe było uważane za znakomite lekarstwo na choroby głowy, płuc, wątroby, żołądka, przewodu pokarmowego, śledziony i nerek.

Obecnie uprawiana w wielu krajach Europy i w Ameryce Północnej, jako roślina lecznicza, ozdobna oraz jako przyprawa. W Polsce można znaleźć jej dzikie odmiany. Słowo "tymianek" pochodzi od greckiego słowa "thymon" oznaczającego odwagę. Średniowieczne damy, na znak odwagi i męstwa, wyszywały swoim ukochanym na ich tunikach gałązki tymianku. 

Roślina jest silnie rozgałęzioną krzewiną, której wysokość dochodzi do 30 cm. Tymianek nazywany bywa również Macierzanką.

W kuchni wykorzystuje się świeże jak i suszone zioło. Jest to przyprawa charakterystyczna dla kuchni francuskiej. Tymianek dodaje się do odwarów mięsnych, sosów, ciężkich zup (grochowa, fasolowa), pieczonej kaczki, dziczyzny, królika, cielęciny, wołowiny oraz ryb. Usuwa przykry zapach ryb i dobrze łączy się czosnkiem, cebulą lub pietruszką. Olejek tymiankowy jest stosowany do produkcji win i likierów. Przyprawia się nim wędliny, bigos, mielone mięsa, pasztety, sery, sałaty, potrawy z roślin strączkowych, warzyw oraz pizzę.

INFORMACJE POCHODZĄ ZE STRONY: WWW.PRZYPRAWY.PL