Chlebek orkiszowy, to zdrowe pieczywo, do którego musiałam się długo przekonywać. I choć trochę to trwało, już dziś wiem, że bardzo często będzie on głównym składnikiem moich kanapek :) Ale po kolei...
Jakoś na początku roku, w jednym ze sklepów spożywczych, gdzie także można kupić pieczywo zdecydowałam się na bułki orkiszowe. Czytałam, że obniżają cholesterol, zapobiegają miażdżycy (nie, żebym miała z tym jakiś problem) i ogólnie dobrze, gdyby na naszym stole codziennie gościły potrawy z mąki orkiszowej. Tak więc bułeczki znalazły się w koszyku. Szybciutko wróciłam do domu, by jak najszybciej zakosztować tego "zdrowia"...
Po pierwszym kęsie bułki już wiedziałam, że z orkiszem to ja się raczej nie zaprzyjaźnię, niestety :( Okazała się bardzo słona, twarda i ogólnie niesmaczna. Do tego stopnia, że resztę pieczywa zostawiłam mojej drugiej połowie. Bardzo się rozczarowałam, bo należę do osób, które starają się zdrowo odżywiać. Wobec powyższego stwierdziłam, że muszę znaleźć inny sposób na to, by zadbać o własne zdrowie. Porzuciłam orkisz na dość długi czas.
Ale ostatnio, będąc u znajomej, przeżyłam szok, bo okazało się, że ta, która prawie w ogóle nie umie gotować, częstuje mnie przez siebie upieczonym chlebkiem, właśnie orkiszowym. Po prostu szczęka mi opadła z wrażenia. Nie chciałam sprawiać jej przykrości mówiąc, że nie jest to mój ulubiony gatunek chlebka, więc skosztowałam jej wypieku. Co za smak!!! Rewelacja. Nie mogłam wprost uwierzyć, że ona rzeczywiście częstuje mnie chlebem orkiszowym. Opowiedziałam jej moją z nim przygodę, a ta skomentowała to bardzo krótko: NIEDOBRY WYPIEK!!! I jak tu się z nią nie zgodzić :)
Oczywiście natychmiast poprosiłam ją o przepis na ten smaczny chlebek. Od razu poszła do kuchni i przyniosła mi na jakimś świstku zapisany przepis. Poradziłam jej by sobie go przepisała, bo pewnie nie raz jeszcze do niego zajrzy. Ta tylko się uśmiechnęła i cała w skowronkach, że tak bardzo przypadł mi do gustu jej chlebek obiecała, że czym prędzej to uczyni. Ale znając ją pewnie niedługo do mnie zajrzy i poprosi o ten konkretny przepis :)
A oto lista produktów, bez których nie można myśleć o pieczeniu chlebka :
- mąka orkiszowa 800 g
- drożdże 25 g
- oliwa z oliwek 2 łyżki
- sól 2 łyżeczki
- miód 1 łyżeczka
- ciepła woda 600ml
Dodatkowo będziemy potrzebować:
- mleka do posmarowania chleba
- sezamu do posypania
- oliwy do wysmarowania foremek
- otrąb pszennych do wysypania foremek
Nasz wypiek jak zwykle zaczynamy od przygotowania zaczynu, czyli do miski kruszymy drożdże, zalewamy 100 ml ciepłej wody i odstawiamy do spienienia na ok. 10 min.
Następnie dosypujemy mąkę orkiszową, dodajemy sól, oliwę z oliwek, miód i resztę ciepłej wody. Wyrabiamy ciasto, które będzie dość mocno klejące.
Ciasto od razu przekładamy do przygotowanych keksówek i wyrównujemy jego powierzchnię. Przykrywamy foremki ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce na ok. 60 min, by chlebki mogły sobie spokojnie podrosnąć.
W tym czasie możemy już załączyć piekarnik i ustawić w nim temp. 200 stopni, bo właśnie w takiej się je piecze. Gdy chlebki osiągną odpowiedni rozmiar smarujemy je mlekiem i posypujemy ziarnami sezamu.Wkładamy do nagrzanego piekarnika i oczekujemy na nie z niecierpliwością przez 45-50 min.
A gdy chlebki już się upieką, czekamy aż ostygną i zaczynamy ucztę chlebową, czyli masełko, mleczko i np. rzodkieweczka. Taki zestaw z samego rana, lub na kolację to dopiero jest COŚ. Każdemu serdecznie polecam, a ze swej strony dodam jeszcze tylko tyle, że moja druga połowa była zachwycona smakiem i powiedziała, że owe nieszczęsne bułki nijak mają się do tego, naprawdę smacznego, orkiszowego chlebka.
Więcej komplementów już mi nie trzeba było... :)
