Na sam początek owoc nazywany w tropikach "królową owoców", bądź "owocem bogów" – mangostan.
Według starożytnej legendy, przemierzający tropikalną dżunglę Buddha posmakował go i kiedy odczuł jego dobroczynny wpływ na swój organizm, pobłogosławił go i podarował ludziom, jako dar niebios. Mangostan jest wiecznie zielonym drzewem wolnorosnącym od wysokości 7 do 25 metrów, pochodzącym z Azji Południowo-Wschodniej, wymagającym przez cały rok ciepłego i bardzo wilgotnego klimatu równikowego ze względu na swoją wrażliwość na temperaturę - nie toleruje temperatury poniżej 4°C, ani powyżej 37°C. Owoc ten jest niemal nieznany w Europie, ponieważ jest nietrwały, łatwo się psuje i nie nadaje się do transportu na duże odległości. Niedojrzały owoc pojawia się w cieniu korony drzewa w kolorze jasnozielonym bądź białym. W ciągu kolejnych 2-3 miesięcy owoc rośnie do ok. 6-8 cm średnicy, a owocnia ciemnieje. Owoc jednak nadal pozostaje twardy aż do momentu gwałtownego dojrzewania. Niedojrzały mangostan zawiera szereg polifenoli, które stanowią naturalny mechanizm obronny zniechęcający owady, grzyby, bakterie, wirusy roślinne i zwierzęta. Dojrzały mangostan posiada około półcentymetrową fioletową owocnię, a białe wnętrze uchodzi za najpyszniejsze w świecie owoców. Ma słodki, cierpki cytrusowy smak z posmakiem m.in. ananasa i moreli oraz konsystencją podobną do brzoskwini.
Mangostan jest najbogatszym z dotychczas poznanych źródłem ksantonów - najsilniejszych znanych nauce antyoksydantów, które neutralizują wolne rodniki. Jest także bogaty w witaminy (m.in. C, E, B1, B6) i minerały (wapń, potas, fosfor, żelazo). Posiada m.in. właściwości przeciwhistaminowe, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Nie bez powodu więc mangostan od wieków używany był w ziołolecznictwie przez tradycyjnych uzdrowicieli Malezji, Wietnamu czy Filipin. Jego wyjątkowe właściwości zdrowotne zostały dowiedzione naukowo.
Mangostan jest spożywany głównie świeży przez mieszkańców krajów, w których rośnie. Wykorzystywany jest jednak także chociażby do wyrobu soku, mydła (z tłuszczu wytłaczanego z nasion), natomiast drewno stosuje się w rzeźbiarstwie.
Ponieważ zasadzone drzewo zakwita dopiero po ok. 8-10 latach, a czasami nawet po 20, owoc jest nietrwały i tylko niewielka jego część jest jadalna, to mangostan zaliczany jest do jednych z najdroższych owoców świata.