Mam zamiar wybrać się w wirtualną podróż po kuchniach całego świata. Zabrać ze sobą wszystkich Czytelników :) Podróżowanie rozpoczniemy po Europie, tu mieszkamy (zdecydowana większość) i kuchnie tego kontynentu są nam najbardziej znane. Z racji tego, iż ostatnio zaatakowała nas zima, nie zaczniemy od kuchni polskiej, co byłoby logiczne, ale przeniesiemy się do cieplejszej Italii...
Kuchnia włoska rozpoczyna mój cykl nie bez powodu. Jest to jedna z najbardziej znanych kuchni europejskich obok kuchni francuskiej. Zastanówmy się... Pizzę jadł chyba każdy, a makarony, nie mniej popularne, jadamy bardzo często. Nie muszą być przyrządzane na sposób stricte włoski, bo od dawna zagościły na naszych stołach w polskich aranżacjach. Siostrą pizzy jest uwielbiania przeze mnie focaccia, a z potraw makaronowych najczęściej spotykamy się ze spaghetti, cannelloni i lasagne. Tortellini, ravioli, risotto - wszystko to wywodzi się z Włoch. Kuchni włoskiej nie byłoby jednak bez wspaniałych serów, dużej ilości ziół, pomidorów, oliwek no i co za tym idzie, oliwy extra virgin :)
A jak wygląda tradycyjny posiłek Włochów?
Zaczynamy go przystawką (antipasto), potem podawana jest zupa lub jedno z dań mącznych - ta część nosi nazwę pasta, po niej serwowane jest danie główne, a cały posiłek wieńczy deser.
Deserom warto również poświęcić chwilkę. Najbardziej znany, najbardziej lubiany? Kwestia nie do rozstrzygnięcia! O tiramisu zapewne słyszał każdy - w skrócie: schłodzony deser z pijanych kawą i likierem Amaretto biszkoptów, serka mascarpone (również iście włoskiego) i czekolady. Mnie jednak najbardziej urzeka panna cotta. Pyszny, śmietankowy deser najczęściej podawany z owocami. Panettone z kolei, nie jest dla odmiany deserem chłodzonym. To babka z bakaliami, której przygotowanie jest skomplikowane i czasochłonne. Nie można zapomnieć o zabaglione - deserze z żółtek, polecanym szczególnie dorosłym degustatorom :)
Może nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale wiele regionów Italii ma swoje dania flagowe, które dobrze znamy. Bolonia - spaghetti bolognese, Neapol - pizze i sos napoli :)
Ostatnie słowa sprowadzają nas do przepisu, którym chcę się podzielić. Połączę kilka kwestii. Najbardziej popularna, lubiana przez wszystkich domowników, a szczególnie tych najmłodszych - pizza. Tak, wiem, pomysł mało oryginalny, oklepany wręcz, ale pizza sycylijska łączy wiele wymienionych przeze składników. Pomidory, oliwki, ser mozzarella, zioła... Jesteśmy doradcami SMAKU, przywołajmy więc charakterystyczny, włoski smak.
Podstawowe ciasto na pizzę przygotowujemy z następujących składników:
- 250 gramów mąki
- 20 gramów drożdży
- 2 łyżki oleju
- 1 łyżeczka płaska soli
- 150 ml letniej wody
Drożdże rozpuścić w wodzie i odstawić na 10 min. Mąkę przesiać i wsypać do miski. Dodać sól, olej, a następnie drożdże. Wyrobić ciasto i pozostawić do wyrosnięcia na co najmniej godzinę w ciepłym miejscu pod przykryciem mokrej ścierki. Ciasto starcza na 2 porcje, więc można je po wyrobieniu podzielić na 2 kulki do wyrosnięcia. Można również niewykorzystaną część przechowywać w lodówce.
Dodatki do pizzy sycylijskiej:
- 1/2 puszki pomidórów (całych, bez skórki)
- 1/2 cebuli
- 6 zielonych oliwek
- 1 kulka mozzarelli
- szczypta ziół (np. oregano)
Ciasto na pizzę wykładamy na formę i rozgniatamy na nim widelcem całe pomidory z puszki. Przez ich konsystencję nie dajemy żadnego sosu jako bazę przed układaniem składników. Można posypać ziołami warstwę pomidorów. Następnie układamy cebulę pokrojoną w półkrążki i oliwki pokrojone w kostkę. Wstawiamy pizzę do piekarnika rozgrzanego do 210 stopni i pieczemy 20 minut. Wyciągamy i układamy na pizzy mozzarellę pokrojoną w plastry, a potem pieczemy jeszcze 5 minut, aż ser się rozpuści. A gotowa pizza wygląda tak:
Przepisy (na samo ciasto i na pizzę sycylijską) dostępne są ze zdjęciami w mojej księdze:
